Ulan Ude


Rusya'nın Sibirya bölgesindeki Özerk Buryat Cumhuriyeti'nin başşehri Ulan Ude. Ulan; kırmızı, kızıl, Ude; uda, nehir anlamında. 1666 yılında Ude'nin Selenga nehri ile birleştiği yerde bir Kazak Kampı kurulduğunda başlamış şehrin hikayesi. 1775 yılında İmparatoriçe Catherine II tarafından, Udinsky,Selenginsky, Berguzinsky, Nerchinsky...ilçelerine Verkhne-Udinsk adıyla şehir statüsü verilmiş. 1934'te de şimdiki adını almış. Bölgenin ilk sakinleri Evenkiler sonra da Buryat Moğolları olmuş.

Ticaret yollarında bilinen iki çay yolundan biri burada. Atlı Çay Yolu, Çin ve Tibet'en Hindistan, Japonya... Büyük Sibirya Çay Yolu  güzergahı Çin'den Rusya'ya uzanan çay yolu Wuhan'dan başlar, kar fırtınaları ve tehlikelerle dolu Moğolistan steplerinden geçerek bu şehirden, donmuş Baykal Gölü üzerinden  İrkutsk'a oradan Moskova'ya ulaşırmış. 1781 yılında resmen hizmete açılan Sibirya Çay Yolu; Çin sınırları ile Moskova ve Sibirya arasında işlemeye başlamış.. 


19. yüzyılın sonunda Trans-Sibirya Demiryolunun açılmasıyla bu ticaret yolu önemini kaybetse de bu yol üzerindeki şehirler o kadar gelişmişler ki halen ulaşım, elektrik ve telefon iletişiminin merkezi durumunda imişler.
İşte gördüğüm ilk Tüccar heykeli :)

1991 yılına kadar yabancılara kapalı olan şehirde Rus klasik akımı tarzında ahşap ve taş oyması binalar görülüyor. Ahşap bulunması kolay ve ucuz olması nedeniyle mimaride kullanılmış ve korunmuş.


Şehrin merkezi Sovyetler Meydanı 

Lenin Anıtı; Dünyanın en büyük Lenin baş heykeli. 1970 yılında Lenin'in 100. doğum günü anısına yapılmış, açılışı 1971 yılında gerçekleşmiş. Yüksekliği 7.7 metre ve 42 ton ağırlığında sıra dışı bir heykel. 

Lenin Caddesi;Sibirya Çay Yolu buradan geçiyormuş.


Burjuva Pakholkov, Trunev ve Kapelman evleri de buralarda imiş.

Ulan Ude'nin simgesi; Ticaret ve bereket tanrısı

Doğu Sibirya ve Uzak Doğudaki tek Opera Binası

 Kraliyet Kapısı

Smolensk Odigitrievsky Katedrali yapımına 1741 yılında başlanmış, şehirdeki ilk taş bina.

İvongilsky Datsan Budist Tapınağı: Tibet Budizmi eğitimi verilen, rahip yetiştiren manastır.1990 yılı sonrasında yeniden yapılmış.




Tanıdık geldi değil mi?




Anton Çehov da tuttu elimden, hadi bakalım :):);)


Misafir olduğumuz Buryat köyünden gösteriler, özgün giysilerle özgün yemekler,







Kültürü anma


 Ve sırada aşık atma var. Koyun ya da keçilerin ayak bileklerindeki kemiklerden yapılan zarlarla oynanan oyunun adından bir de deyim çıkmış boy ölçüşmek, biriyle kozlarını paylaşmak anlamında.
Alalım bakalım boyumuzun ölçüsünü :))) Aşık vardı da atmadık demeyelim:) 




 



Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar